
Miód lipowy – właściwości zdrowotne
Do właściwości napotnych i przeciwgorączkowych należy dodać również przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe i wykrztuśne. Warto wspomnieć, że leczniczą moc miodu lipowego można zwiększyć dodatkami, np.: kwiatami lipy, owocami malin, sokiem z cytryny czy mlekiem.
Miód lipowy jest też niezwykle pomocnym środkiem wspomagającym leczenie zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc. Sprawdza się również w chorobach serca i układu krążenia. Miód ten pomaga w usunięciu obrzęków, obniża ciśnienie krwi, do tego działa rozkurczająco i uspokajająco.
Ostatnia z wymienionych właściwości przekłada się też na układ nerwowy, redukując stres i pomagając w leczeniu bezsenności.
Pochodzenie miódu lipowego
Lipa drobnolistna i lipa szerokolistna. Dwa drzewa, z których w Polsce pozyskuje się cenny miód lipowy. Dlaczego cenny? Powód jest prosty – znalezienie skupisk lip jest nie lada wyczynem i już sam ten fakt czyni miód lipowy trudnym do pozyskiwania. Nic więc dziwnego, że pszczelarze zwykli nazywać lipę królową pożytków miododajnych.
Lipa drobnolistna występuje pospolicie na terenie całego kraju, szerokolistna natomiast jest rzadsza i spotkać ją można głównie na południu Polski. Oba gatunki kwitną od czerwca do lipca (lipa drobnolistna zwykle dwa tygodnie później), dostarczając pszczołom pożytku przez okres kilkunastu dni.
Kwiatostan lipy jest powszechnie wykorzystywany w ziołolecznictwie. Przygotowywane z niego napary stosuje się jako środki napotne w przypadku lekkich przeziębień. Co ciekawe, kwiaty lipy działają napotnie nie tylko po wypiciu naparu, ale też zewnętrznie, na przykład jako dodatek do kąpieli. Znane są również uspokajające właściwości lipy, która redukuje napięcie organizmu, kojąc nadmiernie pobudzony układ nerwowy.
Jak rozpoznać miód lipowy?
W stanie płynnym miód lipowy przyjmuje zwykle barwę od zielonkawożółtej do jasnobursztynowej. Pozyskany w późniejszym terminie jest już jasnobrązowy. Krystalizacja z kolei zabarwia go na żółto-złocistą barwę. Barwą i konsystencją patoka przypomina olej rycynowy, krupiec natomiast ma postać drobnoziarnistą.
Charakterystyczny jest zapach miodu lipowego – intensywny, przyjemny, zbliżony do aromatu kwiatów lipy. Smak łączy w sobie słodycz, delikatną ostrość i nutę goryczy.
O tym, jak udane to połączenie, świadczyć może fakt, że coraz więcej osób włącza miód lipowy do swojej diety w charakterze środka odżywczego i wzmacniającego. Poleca się go także dzieciom oraz młodzieży w okresie zwiększonego zapotrzebowania na energię.
Doskonale sprawdza się również w kuchni. Lipową odmianę miodu chętnie wykorzystuje się do doprawiania najróżniejszych potraw i napojów, a także do urozmaicania smaku i zapachu innych miodów.
Poznaj również lecznicze właściwości miodu pitnego.