Początki produkcji żubrówki w Polsce datowane są na XVII wiek, a już w wieku XVIII stała się jednym z ulubionych trunków polskiej szlachty. Jej ekspansji sprzyjało położenie Puszczy Białowieskiej – przebiegał bowiem tamtędy ważny szlak handlowy, łączący Wilno z Krakowem.
Ze względu na długi i skomplikowany proces produkcji jej koncentracja nastąpiła stosunkowo późno – dopiero w 1928 firma Polmos opracowała sposób masowej produkcji żubrówki, której znak towarowy później zarejestrowała i do dzisiaj jest jego właścicielem oraz producentem wódki.
Zbierana w czerwcu w okolicach pełni księżyca trawa żubrowa trafia do Białegostoku, gdzie z wykorzystaniem najnowszej technologii macerowana jest gorącą wodą, a następnie delikatnym spirytusem. Otrzymany macerat trafia do dębowych beczek na 30 dni i jest filtrowany z zachowaniem smaku i aromatu. Na koniec pozostaje go zmieszać z najlepszym polskim spirytusem i wodą ze studni głębinowych.
