Amorfa krzewiasta

Amorfa to krzew z rodziny bobowatych, pochodzący ze wschodniej części Ameryki Północnej. Wytwarza liczne, wyprostowane, dość cienkie pędy, które można wyhodować w formie drzewiastej. Dorasta do wysokości 2,5 m. Liście są nieparzystopierzaste, złożone z 11-25 listków, ułożone skrętolegle. Kwiaty są drobne, brązowo-fioletowe o żółtych pylnikach, zebrane w kłosowate grona na końcach pędów. Owocem jest mały, jednonasienny strąk. Amorfa jest odporna na mrozy i susze, dlatego często sadzona jest w zieleni miejskiej, a także w pobliżu pasiek. Można ją rozmnażać z nasion, które zbiera się jesienią i przechowuje do wiosny luzem, niełuskane ze strąków. Można też rozmnażać ją wegetatywnie poprzez ukorzenianie jednorocznych pędów sadzonych do gruntu późną jesienią lub na przedwiośniu. Amorfa jest cennym krzewem miododajnym, który wydaje ok. 80 kg miodu na hektar. Gatunkiem pokrewnym jest amorfa szara, która w naszych warunkach jest krzewem osiągającym wysokość 0,5 m. Pędy ma cienkie, rozmieszczone gęsto, pokrój zaokrąglony. Liście szarozielone, złożone z ok. 40 drobnych listków. Kwiaty fioletowo-niebieskie, zebrane w kłosy na szczytach pędów. Amorfa jest pięknym krzewem ozdobnym, który dobrze rośnie w pełnym słońcu, na ubogiej glebie. Kwitnie w pierwszej połowie czerwca i jest chętnie odwiedzana przez pszczoły.