Arcydzięgiel litwor

Arcydzięgiel (rodzima roślina dwuletnia z rodziny selerowatych) występuje głównie w Sudetach i Karpatach. Rośnie na wilgotnych górskich łąkach, w zaroślach, nad brzegami potoków, a na wybrzeżu i w dolinach rzek występuje podgatunek nadbrzeżny, który osiąga wysokość 3 m. Łodyga ma rozgałęzioną, nieowłosioną, grubą i pustą w środku strukturę. Owocem jest sporych rozmiarów rozłupka, składająca się z 2 płaskich, jasnobrązowych niełupek. Arcydzięgiel lubi stanowiska słoneczne lub częściowo zacienione, na glebach żyznych, głębokich, próchnicznych i przepuszczalnych. Kwitnie od końca maja do lipca, a jego kwiaty obficie nektarują. Korzeń i kłącze arcydzięgla pozyskiwane jesienią z roślin jednorocznych są stosowane w ziołolecznictwie, a świeże, zebrane w maju łodygi wykorzystuje się w cukiernictwie do ozdabiania ciast i tortów. Miód odmianowy z arcydzięgla jest jasny, mocno aromatyczny, ostry w smaku. Wydajność miodowa wynosi do 200 kg/ha. Arcydzięgiel podlega ochronie na stanowiskach naturalnych.