Dzięgiel leśny

Dzięgiel leśny to rodzima bylina z rodziny selerowatych, która występuje pospolicie w wilgotnych lasach, zaroślach wierzbowych oraz na okresowo wilgotnych łąkach, głównie na niżu. Dorasta do 1,5 m wysokości, a jego łodyga jest wzniesiona, dęta, naga, obła i słabo rozgałęziona, z delikatnymi bruzdami w górnej części. Kłącze ma białawy kolor i jest rozgałęzione, o gorzkim smaku i zapachu marchwi. Liście są podwójnie pierzaste, dolne większe i bardziej złożone, górne – prostsze, z dużą pochwą. Kwiaty są białe, drobne i zebrane w baldachy złożone z 20-55 baldaszków. Owocem jest spłaszczona rozłupka o 3 cienkich żebrach. Nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego najlepiej wysiać je zaraz po zbiorze. Dzięgiel lubi wilgotne gleby próchniczne o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Kwitnie od lipca do sierpnia, a jego wydajność miodowa wynosi 200 kg/ha.