Gryka zwyczajna

Gryka zwyczajna to jednoroczna roślina z rodziny rdestowatych, pochodząca ze wschodniej i środkowej części Azji. Największe uprawy tej rośliny znajdują się w południowo-wschodniej części Polski, a zagłębiem gryczanym są okolice Janowa Lubelskiego. Łodyga gryki jest walcowata, wewnątrz pusta, brunatnawozielona lub czerwonawa, zgrubiała w międzywęźlach i dorasta do wysokości 30-80 cm. Liście są strzałkowate lub sercowate, jasnozielone, dolne ogonkowe, a górne siedzące. Kwiaty są wonne, białe lub różowe, 5-płatkowe, z 8 pręcikami i 3-szyjkowym słupkiem. Owocem jest trójkątny orzech o ostrych kantach, zwany potocznie nasieniem. Gryka kwitnie od lipca do sierpnia, a w sprzyjających warunkach nawet do 7 tygodni. Pszczoły chętnie zbierają pyłek z gryki, choć jego wartość odżywcza jest znikoma. Najlepsze nektarowanie występuje w godzinach rannych, w okresie suszy tylko do wyschnięcia rannej rosy. Wydajność miodowa wynosi 300 kg/ha, a pyłkowa 25 kg/ha. Gryka jest uprawiana na nasiona, jako roślina pastewna i poplon.