×

Nazwa łacińska: Castanea sativa

Drzewo kasztan jadalny pochodzi z południa Europy i Azji Mniejszej. W Polsce jest sadzone jako drzewo ozdobne i dorasta do wysokości 20-30 m., ma szeroką koronę i lancetowate, sztywne liście z piłkowanymi brzegami. Gatunek jednopienny - kwiaty męskie żółte, zebrane w kotki do 35 cm długości, żeńskie po kilka u podstawy kwiatostanu męskiego. Owocem jest orzech z okrywą w postaci zielonej kupuli, pokrytej gęstymi, ostrymi kolcami, w którym znajdują się 2-3 jadalne nasiona pokryte cienką, brązową, błyszczącą skórką. Po wyschnięciu tracą one zdolność kiełkowania, dlatego najlepiej je wysiać jesienią do gruntu. Drzewa rosnące w naszym klimacie wydają niezbyt duże nasiona, które dają obfity samosiew. Najlepiej rośnie na glebie gliniastej i lekko wilgotnej, a młode drzewka trzeba ochraniać na zimę. Kwitną już młode, kilkuletnie siewki, a duże drzewa stanowią bardzo atrakcyjne źródło pożytku. Nasiona kasztana jadalnego dostępne w sprzedaży są znacznie dorodniejsze od naszych i można je spożywać na surowo po obraniu ze skórki lub po upieczeniu. Kwitnienie trwa ok. 4 tygodni i dostarcza pszczołom olbrzymich ilości pyłku oraz nektaru, z którego powstaje ciemny, bardzo odżywczy i leczniczy miód. Pyłek ma duże walory odżywcze dla pszczół - zawiera 23-38% białka.