Klon zwyczajny

Klon zwyczajny to rodzime drzewo z rodziny mydleńcowatych, które można spotkać w lasach liściastych, parkach, skwerach i przy drogach. Dorasta do 30 m wysokości, ma długi pień o średnicy do 1,5 m, a jego korona jest okrągła lub parasolowata, o szerokości do 20 m. Liście są duże, 5-klapowe, a jesienią przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub czerwono. Kwiaty są żółtozielone, zebrane w sterczące do góry baldachogrona, a owoce to zrośnięte po 2, kuliste, 1-nasienne orzeszki z charakterystycznymi skrzydełkami. Gatunek ten rozmnaża się z nasion wysianych jesienią lub stratyfikowanych przez zimę i wysianych na wiosnę. Intensywny samosiew daje w naturze. W szkółkach wyhodowano liczne odmiany ozdobne, które rozmnaża się poprzez szczepienie. Klon zwyczajny jest bardzo tolerancyjny co do stanowiska i gleby, a w sprzyjających warunkach rośnie szybko - już młode drzewa kwitną w połowie kwietnia, przed rozwojem liści. W okolicach, gdzie występują większe skupiska klonu, pszczoły znoszą nektar tak intensywnie, że w pasiece czuje się charakterystyczny zapach. Wydajność miodowa tego gatunku wynosi 100 kg/ha.