Driakiew żółta

Driakiew żółtą można rozmnażać wegetatywnie zarówno wiosną, jak i w drugiej połowie lata, lub też poprzez wysiew nasion wiosną. Rodzima bylina z rodziny szczeciowatych, występująca dość pospolicie, szczególnie na pogórzu, wymaga stanowiska słonecznego, jest tolerancyjna wobec podłoża, dobrze znosi suszę. Rośnie na suchych zboczach, murawach, przydrożach i w jasnych zaroślach. Osiąga 10-80 cm wysokości, ma wzniesioną, rozgałęziającą się łodygę, a liście łodygowe 1-3-pierzastosieczne, odziomkowe - o kształcie lirowatym. Kwiaty żółtawobiałe, zebrane w półkulistą główkę o średnicy 1,5-3,5 cm, kwitną od czerwca do października; kwitnienia nie przerywają pierwsze jesienne przymrozki. Są bardzo chętnie oblatywane przez pszczoły praktycznie przez cały okres kwitnienia, a szczególnie w okresie jesiennym. Rośliny rosnące w ziołoroślach na podłożu kamienistym mają spore walory ozdobne, a uprawiane w ogrodzie kosztem urody zyskują duże rozmiary. Ze względu na jej atrakcyjność dla pszczół warto ją rozmnażać i sadzić w pobliżu pasieki. Driakiew żółta kwitnie intensywnie przez wiele miesięcy - w takich warunkach zwykle jest rośliną dwuletnią.