Glediczja trójcierniowa

Glediczja trójcierniowa to drzewo z rodziny bobowatych, pochodzące ze środkowej części Ameryki Północnej. Dorasta tam do wysokości 40 m i jest sadzona od lat w naszych parkach, gdzie osiąga 20 m wysokości. Ma spore walory ozdobne, a także wykorzystywana jest do obsadzania żywopłotów obronnych. Pień i gałęzie drzewa są uzbrojone w okazałe ciernie, dorastające do 10 cm długości. Liście są parzystopierzaste, o długości 10-13 cm, złożone z 16-30 wąskich, eliptycznych listków. Kwiaty są żółtozielone, zebrane w krótkie grona, o intensywnym zapachu. Owocem jest strąk nasienny, dochodzący do 40 cm długości, zawierający duże, spłaszczone nasiona o twardej skorupie. Przed wysiewem wymagają one przygotowania - skaryfikacji papierem ściernym lub wrzątkiem (najlepszy efekt daje połączenie obu metod). Glediczja jest w pełni mrozoodporna, natomiast siewki trzeba dobrze zabezpieczyć na zimę. Drzewo to nie jest długowieczne, żyje ok. 120 lat. Pierwsze kwiaty pojawiają się na ok. 10-letnich drzewkach, a z wiekiem kwitnie coraz bardziej intensywnie. Kwiaty są chętnie oblatywane przez pszczoły i nie przemarzają nawet w latach, kiedy przemarza robinia akacjowa. Glediczja zakwita na początku czerwca, zaraz po robinii.